Wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.

 Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.

 Dopiero znacznie później uświadomiłem sobie, że chyba coś jest nie w porządku, jeśli sen i jawa tak bardzo różnią się od siebie. Świadczy to o tym, że coś w sobie tłumimy.

 Kocham zapach miasta po burzy.
Wszystko jest wówczas takie świeże,
oczyszczone, obmyte z grzechu.
To daje nadzieję.

 "Nie wiedzieć" to "żyć w zagrożeniu".

 W książce wszystko poszłoby pewnie zgodnie z planem... ale w życiu, cholera, zawsze panował potworny bałagan.

 Zamknęłam wieczność w strzykawce, by tłokiem regulować czas.

 Rzeczywistość często przerasta fikcję.

 Przecież sam nas pan uczył, że życie bez cierpienia jest jak jedzenie bez soli.

 Najniebezpieczniejszymi wadami są te, które w umiarze są dobrem.

 Miłość i śmierć są sąsiadkami. Mają tę samą twarz. By umrzeć, człowiek niekoniecznie musi przestać oddychać, nie musi też oddychać by żyć.