Najgorszym złem jest nie mieć nikogo.

 Właśnie tu i teraz, jak zwykł mawiać stary przyjaciel, jesteśmy w płynnej teraźniejszości, gdzie ostrość wzroku nigdy nie gwarantuje klarowności spojrzenia.

 Człowiek jest tworem nietrwałym, a ziemia dość nędzną planetą.

 Taka skromna była całe życie, a umiera jak Beethoven. W burzę.

 Uczciwie możesz liczyć na moją nieuczciwość, bo tylko nieuczciwi są na tyle nieprzewidywalni, że zawsze mogą zrobić coś głupiego.

 Ich życie to po prostu jakiś błąd statystyczny, pomyłka mamusi.

 Tylko mądry ma odwagę zadawać proste pytania, bo one podważają porządek świata.

 Na ustach imię boże, a w duszy myśl o rabunku.

 Sukces nic dla Adama nie znaczył, jeśli nie osiągnął go własnymi siłami.

 Gniew odwraca uwagę od wszechogarniającego smutku.

 Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie? Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.