Kiedy Bogowie chcą cię ukarać, spełniają twoje prośby.

 On mnie kochał, tego mi już nikt nie odbierze.

 Po drugiej stronie chmur zawsze jest czyste niebo.

 Tak kochamy marzenia,
że boimy się je realizować.

 Błagam Cię, wysyłaj mi książki,
bo to dla mnie jak chleb,
bez którego nie mogę żyć.

 Przecież biblioteki kryły mnóstwo pomysłów, a nowe pomysły stanowiły najgroźniejszą, najbardziej niebezpieczną broń świata!

 Nie bój się. Nie pozwól, by to zauważyli.

 Patrzyłam na nich wszystkich śmiejących się, beztroskich i melancholia powoli wkradała się w moje myśli.

 Samotność jest zniewalająca, zabija miłość, zabija osobowość.

 Myślisz, że zło nas szuka? Wręcz przeciwnie. Gonimy je, aż nas złapie.

 Zamknij oczy - wyszeptałam - Dokończę tę opowieść.