Widocznie jednak moje życie nie było dostatecznie ciekawe, by ktoś ...

 Każdy ma swoje miejsce ulubione w dzieciństwie. To jest ojczyzna duszy.

 Zrozumiałem, że choćby nie wiem jak się kogoś kochało, długo nie widziana twarz w końcu zaciera się w pamięci.

 Kto elektroniką wojuje, ten od elektroniki ginie.

 Łzy ludzi, którzy nigdy nie płaczą, spływające spokojnie i bez emocji, są przerażające.

 Normalność
jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.

 Ogień i lód potrafiły w jakiś niewyjaśniony sposób ze sobą współistnieć.

 Na ile ludzie się zmieniają, a na ile grają inne role?

 Byliśmy zajęci tylko sobą, może nawet przesadnie lub histerycznie, cały dzień dotykaliśmy swoich ciał, uczyliśmy się ich na pamięć, gorliwie, tak jakbyśmy na jutro mieli z nich zapowiedziany sprawdzian.

 Każdy morderca jest zapewne czyimś starym przyjacielem.

 Gniew jest drugą stroną strachu