[...] jestem bezradny, jestem jak organiczna definicja angielskiego słówka „pathetic", ...

 Człowiek czasem ma już dość uciekania. Świat staje się bardzo mały, kiedy nie masz się gdzie podziać.

 Życie to pociąg, który nie przystaje na żadnej stacji. Albo wsiada się w biegu, albo się patrzy, jak przejeżdża obok, a nie ma większej tragedii jak stacja widmo.

 Musisz poznać swoje ograniczenia, żeby je przezwyciężyć.

 Czekam, aż kiedyś powróci wszystko, czego nie przeżyłem.
Nie było przecież nic piękniejszego.

 Czasem zależy nam na kimś i lubimy spędzać z nim czas, ale to nie wystarcza, żeby być razem.

 Dziwne, że ludzie nie widzą tego, co mają pod nosem.

 Nigdy nie poznamy całego dobra, jakie może dać zwykły uśmiech.

 Nienawiść do ludzi jest potwornie męcząca.

 Dokądkolwiek się udasz, nie uciekniesz przed sobą.

 Człowiek łatwo ulega złudzeniu, że to świat obraca się wokół niego, ale wystarczy spojrzeć w niebo, żeby zrozumieć, że wcale tak nie jest.