Umierać – to nic; straszne jest nie żyć.

 
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.

 Ale chwilę albo się łapie, albo pozwala jej się minąć.

 Łatwo podziwiać ludzi zapalczywych. Lecz dopiero sztuka dyplomacji czyni człowieka szlachetnym.

 Zacznij mnie szukać, a natychmiast się pojawię. Ze mną wreszcie będziesz bezpieczna.

 W słowach wszyscy mężczyźni podobni są do siebie; czyny dopiero odsłaniają różnice.

 Honor to nagroda głupców(...) Chwała nie przyda się martwym.

 Wybacz, ale zmęczyło mnie już czekanie, by ludzkość wreszcie przejrzała na oczy.

 Wybaczenie jest jedyną drogą do wewnętrzenej wolności.

 I tak ich nienawidzę. Inna sprawa, że teraz nienawidzę prawie wszystkich, a siebie najbardziej.

 Tylko głupiec pozwala sobie na wrogów z którymi nie może walczyć.