
Papier jest cierpliwszy od człowieka.
Papier jest cierpliwszy od człowieka.
Tak naprawdę nie pozwalałam sobie na to, by kogokolwiek pokochać, gdyż bałam się, że zostanie mi odebrany.
W ciągu tych nielicznych dni dałeś mi prawdziwą wieczność i za to dziękuję.
To nie wstyd płakać, mój mały. Łzy są tym, co w nas najszlachetniejsze.
To pewne, że jeśli się czegoś pragnie, trzeba zaryzykować.
Śniła o mnie i to nie był żaden koszmar. Chciała, żebym z nią został tam, w jej śnie.
W sprawach rozwodowych na wstręcie fizycznym można przecież zajechać dowolnie daleko.
I tylko przyjdź.
Dotknij mnie czule
i przytul tak, abym
zapomniała o wszystkim.
Czy to nie dziwne, po tym wszystkim, co się stało? Po tym wszystkim, przez co przeszedłem. Przez co ty przeszłaś. Że miłość odczuwa się najbardziej. Coś we mnie kocha coś w tobie.
Real wymaga realnej reakcji.
Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.