Są takie chwile, kiedy nawet dziecko wie, że lepiej powstrzymać ...

 Nie słowami prosi się o wybaczenie.

 
Czas leczy wszystko, pomyślałem, wszystko oprócz prawdy.

 Pozwoliłem szczęściu odejść. Życie powinno polegać na jednym: nieustannym dziękowaniu losowi za najmniejsze dobro. Być szczęśliwym, to wiedzieć, że się nim jest.

 Należy wymagać tego, co można otrzymać. Autorytet opiera się na rozsądku.

 Dziecino, nawet twoje najlepsze wspomnienia z czasem zblakną jak atrament.

 Mała, miłość jest jak światło gwiazd, nie umiera nigdy.

 Sami tworzymy swoje demony, które nas prześladują.

 Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.

 Ja zapełniłem przestrzeń zrobioną przez kogoś. Za to ty wypełnisz przestrzeń, którą ja zrobiłem. To tak idzie w kółko.

 Czy choćby najmniejsze osiągnięcie warte jest radości, jeżeli jego zdobyciu nie towarzyszyły ból i łzy?