Nie ma nic trudniejszego, niż dowieść istnienia duszy.

 Miłość prawie nigdy nie stanowi prostego równania. Ktoś zawsze kocha bardziej.

 Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.

 Chciałem umrzeć, a nie udało mi się nawet zasnąć.

 Opłakuje coś, czego nigdy nie miałam.
Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Nie potrafię być liczbą pojedynczą naszej uprzedniej mnogości.

 ...a ja tymczasem próbowałam sobie przypomnieć, jak się oddycha.

 Człowiek nie otrzymuje duszy, dopóki ktoś go nie obdarzy miłością.

 Nieskończona przyszłość sprawia, że zyskanie znaczenia w taki sposób staje się niemożliwe.

 Chcę tu być z tobą. Nie staraj się zaimponować mi albo mnie oszołomić. To już zrobiłaś.

 Zanim wstąpisz na drogę zemsty, wykop dwa groby.