Z ludźmi jest jak z książkami, dopóki ich nie otworzysz, ...

 Kobiety żyją wspomnieniami. Mężczyźni tym, co zapomnieli.

 Miłość. Jest tak bliska nienawiści, że niemal nie do odróżnienia.

 Normalność to dar, a nawet przywilej.

 Wspomnienia są gorsze niż teraźniejszość, bo już nic z nimi nie możesz zrobić. Musisz je mieć. I to jest straszne.

 Jutro jest nie obietnicą, ale szansą.

 Drażni nas u innych to, czego nie akceptujemy u siebie.

 W każdej chwili liczy się to, kim jesteśmy i co robimy, a nie to, kim planujemy być i co planujemy robić.

 Nie wrzucaj wszystkiego do jednego worka... nie udźwigniesz.

 To wszystko zaczyna się właśnie w nocy.
Jestem jedynym człowiekiem, który ma
własne kino, ale z tego kina nie może wyjść.
I to są właśnie moje noce.

 Spojrzeć w twarz niebezpieczeństwu to pierwszy krok na drodze do zapanowania nad niechęcią i mechanizmami ucieczkowymi.