
Wielki człowiek jest jak orzeł; im wyżej się wznosi, tym ...
Wielki człowiek jest jak orzeł; im wyżej się wznosi, tym mniej jest widziany, ukarany za swą wielkość samotnością duszy.
Jeśli ci nie zależy, strach chyba może się pocałować w dupsko.
Zanim oddam swoje ciało, muszę oddać myśli, rozum, marzenia. Ty nic z tego nie dostałeś.
Nie idź spać w gniewie, bo czy się obudzisz – nie wiesz.
Ci, którzy głoszą prawdę, są więcej niż przyjaciółmi, są braćmi.
Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.
Ach, ta boleść. Och, ten ból. Zawsze pada. W duszy mej.
Pamiętaj, że wszystkie światy biegną do swego końca, oraz że szlachetna śmierć jest skarbem i nikt nie jest zbyt ubogi, aby go nabyć.
Mówię panu, kochany przyjacielu, niemiło się przekonać, że człowiek nie może urzeczywistnić swego marzenia, bo ma za mało sił albo za mało zdolności.
Nie widzę jednostek, widzę serce i ducha walki całej drużyny.
Nigdy, ale to nigdy nie wolno ci prosić mnie żebym przestał pić.