Niedobrze wierzyć w człowieka, lepiej być go pewnym.

 "Każdy w środku jest jak małe dziecko..."

 Byli teraz złączeni nieodwołalnie. Od dnia, w którym przytknął swój długopis do jej skóry.

 Jeśli przekroczysz pewną granicę i nic się nie dzieje, to granica traci znaczenie.

 Wydaje mi się, że małym dzieciom najczęściej wystarcza do szczęścia bliskość matki.

 Za każdy dobry uczynek w końcu zostaniesz ukarany.

 Niełatwo jest być czegoś wartym.

 Życie nie jest rzeką; składa się z pojedynczych kropel.

 Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół przeszłości.

 W tej chwili nie wierzę absolutnie w nic i nie mam żadnej nadziei.

 To takie smutne, gdy książka się kończy.