Jak człowiek nie potrafi śmiać się z nieszczęścia, śmiać i ...
Jak człowiek nie potrafi śmiać się z nieszczęścia, śmiać i trochę zabawić, to albo jest martwy, albo mu życie obrzydło.
Świat zewnętrzny jest bardzo przereklamowany.
Noc jest porą słów.
Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załomków, których nie dostrzegamy. Tracimy ostrość widzenia, aż tu nagle stajemy się zakłopotani wobec takiego dysonansu jak dziś rano, czasem nawet wkurzamy się albo zachwycamy. Właśnie taki chcę być: zachwycać się tym, czego nie znam.
To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.
Czasami najporządniejsi nawet ludzie, których znamy jak własną kieszeń, robią coś, czego nikt by się po nich nie spodziewał.
I nie zawsze jest to coś dobrego..
Jestem głodniejszy niż dzieciak trzeciego dnia na turnusie odchudzającym.
Doskonale to wiem, dzielimy przecież ten sam ból. Tak się właśnie dzieje, gdy ludzie stają się jednością: od tej pory dzielą się nie tylko miłością. Wspólny jest także ich ból, smutek, rozpacz.
Zawsze byłaś dla mnie spokojem i czułością szeptu. Kocham cię.
Ludzie czasami zmieniają zdanie.
Byle nie wyrzekać się wolności. Jest ona cenniejsza aniżeli miłość.