Może żałowałem samej podróży, lecz nie jej celu.

 Broń jest narzędziem, które ma zmusić twojego wroga do zmiany zdania.

 Masz na oczach urok niedoświadczenia.

 Amor deliria nervosa to nie jest choroba miłości. To choroba egoizmu.

 Tej jednej rzeczy nie potrafi nawet Bóg:
By się odstało to, co raz już się stało.

 Nie ma po co mówić komuś, kto i tak nie słucha.

 Nie daj mi, Boże, podróżować tam, dokąd nie powinniśmy podróżować. Uchroń mnie przed wędrówką w czasie, pozwól mi zostać tam, gdzie jest miejsce moje. Pozwól mi mieszkać między przyszłością a przeszłością, między jutrem a wczoraj.
Niech się nic, co się stało,
nie odstaje i niech się nie staje nic, co jeszcze nie dojrzało, aby stać się. Niech się dzieje normalność, choćby byłą najokrutniejsza. I niech się nie cofa ani nie śpieszy zegar czasu mojego, niech nie wracają cienie świetności ani marności mojej. Amen.

 Pamiętaj, nigdy nie staniesz się naprawdę wolny, jeśli będziesz kogoś tak bezgranicznie podziwiał.

 W ciele pełnym słodkości zła myśl nie zagości!

 - Nikt nie jest doskonały - szepczę. - To nie tak. Jedna wada mija, zastępuje ją inna.

 Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.