Ktoś tam u góry wyraźnie mnie lubi.

 (...) ci, którzy nie przywiązują wagi do historii, pozwalają by się ona powtórzyła.

 Istnieją dwa rodzaje ludzkiego cierpienia. Takie, które nas goni, oraz takie, za którym my uporczywie gonimy.

 Nie znam roli, którą gram, wiem tylko, że jest moja, niewymienna.

 Nauka karmi się sama sobą.

 Złe wiadomości w ciemności i na mrozie wydają się jeszcze gorsze.

 Nie opuszczam ludzi, jestem przy nich cały czas
Nawet, gdy mi prosto w twarz mówią najtrudniejszą z prawd
Ale szanuję tych, co odpłacają mi tym samym
Reszcie mówię nic prócz tego, że się znamy

 Złość, żal i zazdrość nie zmienią innych, zmienią ciebie.

 Umierać – to nic; straszne jest nie żyć.

 Widziałem najlepsze umysły mego pokolenia zniszczone szaleństwem,
głodne histeryczne nagie.

 Uciekniemy tam daleko i nas nigdy nic nie rozłączy... tylko ty i ja.