Zazwyczaj można coś powiedzieć o człowieku, widząc, co czyta.

 Gdy słucham, co mówisz, słyszę, kim jesteś.

 Zawsze przy mnie,
lecz nie ze mną.

 Czasami można w coś wierzyć tylko dlatego, że się tego chce.

 Słowa, słowa, słowa.

 Spodobało mu się brzmienie swojego imienia w jej ustach.

 Co można zrobić, kiedy najgorsze, co się może stać, naprawdę się staje?

 […] poznałem już emocje i poznałem nudę. Nuda była lepsza.

 Zawsze dawaj bez wypominania, zawsze otrzymuj bez zapominania.

 W gruncie rzeczy wcale mi się nie podoba ta konwencja braku konwencji.

 Żeby odejść od siebie, też trzeba się spotkać.