Gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca.

 Jeżeli kobieta nie żyje w dostatecznej mierze swoim ciałem, zacznie uważać ciało za wroga.

 Opłacz i zachowaj w pamięci.
Ale żyj tu i teraz.

 Bo dziś wiem już, ze często najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić - nieraz na zawsze.

 Śniło mi się, że chcę zamknąć oczy...
ale w tym śnie nie było powiek.

 Odległość jest jak wiatr. Gasi małe płomienie, roznieca te wielkie.

 Jesteśmy tym, co pamiętamy.

 Łzy popłynęły, zanim zdołał je powstrzymać, gorące, lecz natychmiast zamarzające na twarzy, ale cóż za sens ocierać je, albo udawać, że nie płyną?

 Nie mam nic do napisania, bo gdy nie ma miłości, słowa się kończą.

 To, że się do Ciebie uśmiecham,
wcale nie musi oznaczać, że Cię lubię.
Mogę, na przykład, wyobrażać sobie,
że stoisz w płomieniach.

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.