Kobieto! puchu marny! ty wietrzna ...

 Kto wozu i baby nie smaruje, temu oboje głowę trajkocą.

 Uważaj żebyś Kobiety do płaczu nie zmusił, gdyż Bóg liczy jej łzy... Kobieta z żebra mężczyzny powstała nie ze stóp jego, by ją deptać, nie z głowy, by ją wywyższać, lecz z boku, by równą była. Spod ramienia, by ją chronić i blisko serca, by ją Kochać...

 Milczenie dodaje kobiecie uroku.

 My kobiety, niestety, częściej niż mężczyźni tracimy kontakt z rozumem. Jesteśmy strasznie emocjonalne. Chociaż ja akurat bardziej wierzę w rozum niż w tak zwane odruchy i w serce.

 Kobieta ma w sobie moc, o której mężczyźni często nawet nie mają pojęcia. To one dają życie, to one kształtują przyszłe pokolenia. Są jak rzeźbiarze, którym powierzono najcenniejszy materiał, jakim jest człowiek.

 Kobieta ma tę moc, że potrafi w jednej chwili, jednym spojrzeniem, jednym dotyku udzielić pociechy, dodać otuchy, wsparcia, nadziei i siły. Kobieta potrafi być delikatna, ale jednocześnie silna jak skała.

 Mimo, że w życiu miałam wiele ran i wylanych łez, teraz jestem twardą skałą. Nie przeraża mnie twoja złość ani gniew - psychicznie jestem niezniszczalną.

 Nadzieja jest odwieczną wszystkich ludzi piastunką: kołysze nas bezustannie i smutki nasze usypia.

 Kobieta ma w sobie niewerbalną siłę, której mężczyzna nie jest w stanie zrozumieć. To jest właśnie ta godność, niesioną przez wieki, niezależnie od tego, jak była traktowana. To jest ta subtelna moc, która sprawia, że życie jest piękniejsze.

 Zawsze mówiłam, że moja droga do sukcesu miała prowadzić przez męski świat, ale nigdy nie powiedziałam, bym chciała sama stać się mężczyzną. Chciałam jedynie działać, nie rezygnując z bycia kobietą.