Kobieto! puchu marny! ty wietrzna ...

 Varium et mutabile semper feminachwiejną i zmienną jest zawsze kobieta.

 Kobieta ma tyle siły, ile jej damy. Kiedy jest zadowolona, raduje się jak małe dziecko. Kiedy jest smutna, tonie w żałości. Kiedy jest zła, nie ma na niej mocnych. Ale bez względu na to, kim jest i czym się zajmuje, zawsze potrafi znaleźć czas dla tych, na których jej najbardziej zależy.

 Po lat pięćdziesiąt każda białogłowa niechaj zwierciadło stłucze albo schowa.

 Kobieta każdego dnia pokazuje siłę swojej natury. Porównaj ją do lasu - zawsze odnawia światło i życie, mimo zniszczeń.

 Milczenie dodaje kobiecie uroku.

 Kobieta to pełnia życia, koło, które zamyka cykl. Ona jest księżycem, słońcem, gwiazdami. Ona jest ziemią, jest zasiewem, jest strumieniem. Ona jest wszystkim, co jest naturalne, wszystkim, co jest spontaniczne. Nie bój się siebie, kobiety, jesteś esencją życia.

 Panna i wiśnia malowane brzydsze.

 Kobieta jest jak czajnik - wpierw należy ją napełnić ogrzewającą miłością, cierpliwością i szacunkiem. Gdy jest już gotowa na przekazanie wszystkiego czego w sobie ma wiąże to z iskrą której nie można zgaśić. Zawsze pamiętaj, że jest ona niezwykle cenna.

 Bo kobieta potrzebuje bliskości mężczyzny, a nie świadomości, że jest zajęta. 

 Czasami najpiękniejsza na sali nie jest dziewczyna, która ma obiektywnie najbardziej idealną figurę i rysy twarzy, ale ta, która ma do siebie zaufanie, lubi siebie i emanuje radością. Ona będzie przyciągała do siebie spojrzenia i budziła zazdrość, chociaż gdyby zbadać jej atuty za pomocą cyfrowego wzorca kobiecej urody, niekoniecznie otrzymałaby dobry wynik. Bo źródłem jej pewności siebie i radości nie jest dyplom ukończenia szkoły dla kandydatek na Miss Świata, tylko to, że lubi swoje prawdziwe ,,ja’’, czyli ma świadomość swoich emocji, uczuć i pragnień. Kocha siebie za to, że jest na świecie i znajduje radość w różnych, nawet drobnych i pozornie nieznaczących sprawach lub zdarzeniach.