Jaki korzeń, taka nać; taka ...

 Kobieta, która naprawdę zna swoją wartość, nigdy nie pozwoli, aby była lekceważona. Właścicielka prawdziwej siły nie szuka potwierdzenia swojej wartości w oczach innych ludzi. Ona wie, kim jest.

 Konia i żonę bardzo trudno dostać bez wady.

 Kobieta nosi w sobie dwa serca, które biją jednocześnie. Dwa światy, które krążą wokół siebie. Dwa ognie, które się wzajemnie nakręcają. Dwa spojrzenia, które patrzą w przyszłość. Kobieta jest jednym z największych cudów uniwersum.

 (...) kobietą wszak należy się opiekować!

 Kobieta ma tyle siły, że zadziwia mężczyzn. Dźwiga ciężary losu, rozwiązuje problemy, jest pełna miłości, radości i mądrości. Uśmiecha się gdy chce krzyczeć, śpiewa, gdy chce się jej płakać, płacze, gdy się cieszy i śmieje, gdy się boi. Jej miłość jest niekontrolowana. Łzy są jej sposobem wyrażania smutku, wątpliwości, miłości, samotności, cierpienia i dumy. Walczy o to, w co wierzy, sprzeciwia się niesprawiedliwości, daje z siebie wszystko, jej miłość jest bezwarunkowa. Mimo przeciwności losu znajduje w sobie siłę, by żyć dalej, wie, że pocałunek i przytulenie mogą uleczyć złamane serce. Ma tylko jedną wadę... zapomina ile jest warta.

 Jaki korzeń, taka nać; taka córka, jaka mać.

 Kobieta to stworzenie, które trzy razy pomyśli, zanim zamknie usta.

 Czasem kobieta musi być bezduszną jędzą, żeby dać sobie radę w życiu, ale wierzcie mi, bycie jędzą to też ciężka praca.

 Kobiety to najpiękniejsze dzieło prozy, które Pan Bóg ulepił w swoim literackim zapałу. Nie są one grzechu owocem, lecz kuszącym, dojrzałym owocem, który grzech wydał na świat, a który umie słodzić gorzkie smaki życia.

 Kobiety - w skromnie zdobnym odzieniu, niech się przyozdabiają ze wstydliwością i umiarem, nie przesadnie zaplatanymi włosami albo złotem czy perłami, albo kosztownym strojem.