Kobiety, choć się nie uczą ...

 Wszystko co się powie o kobiecie jest prawdąWszystko co się powie o poezji jest błędem

 Samo piekło boi się gniewu zdradzonej kobiety.

 Córka z wielką łatwością idzie w ślady matki.

 Kobieta ma tyle siły, że zadziwia mężczyzn. Dźwiga ciężary losu, rozwiązuje problemy, jest pełna miłości, radości i mądrości. Uśmiecha się gdy chce krzyczeć, śpiewa, gdy chce się jej płakać, płacze, gdy się cieszy i śmieje, gdy się boi. Jej miłość jest niekontrolowana. Łzy są jej sposobem wyrażania smutku, wątpliwości, miłości, samotności, cierpienia i dumy. Walczy o to, w co wierzy, sprzeciwia się niesprawiedliwości, daje z siebie wszystko, jej miłość jest bezwarunkowa. Mimo przeciwności losu znajduje w sobie siłę, by żyć dalej, wie, że pocałunek i przytulenie mogą uleczyć złamane serce. Ma tylko jedną wadę... zapomina ile jest warta.

 Jeśli kobieta przeprasza zaraz po kłótni to znaczy, że już wymyśliła jak się zemści.

 Kobiety to najpiękniejsze dzieło prozy, które Pan Bóg ulepił w swoim literackim zapałу. Nie są one grzechu owocem, lecz kuszącym, dojrzałym owocem, który grzech wydał na świat, a który umie słodzić gorzkie smaki życia.

 Nie ma na świecie istot gorszych niż cudzołożne kobiety: są gotowe zabić każdego, kto sprzeciwia się ich zamierzeniom.

 Kaliszanka ładna, zgrabna, ale leniwa.

 Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.

 Milczenie dodaje kobiecie uroku.