Po czterdziestce każda zmiana jest nieznośnym symbolem upływu czasu.

 Kobieta może być piękna, urocza, czarująca, pociągająca, ale dopiero siła charakteru dodaje jej prawdziwego blasku. Bez niej nie można być naprawdę pięknym - to jest brzydka, niemal wstrętna pustka - jakby za szkłem.

 Kobieta pisząca popełnia dwie zbrodnie - zwiększa liczbę książek i zmniejsza liczbę kobiet.

 Dzieci i kobiety, fiołki oraz bławatki - wszystko to kwiatki.

 Na tym świecie są trzy rodzaje kobiet. Jedne zedrą z ciebie ostatnią koszulę i zostawią cię z niczym. Drugie chcą się tylko zabawić. I trzecie, dzięki którym życie nabiera sensu. Tylko one, właściwe kobiety, to takie, które biorą tyle, ile same dają, a ty nigdy nie masz dość. Gdy je stracisz, przestajesz być sobą.

 Stare baby wiedzą, co w piekle warzą i jedzą.

 Panna i wiśnia malowane brzydsze.

 Kobiety i czekolada. (...) Nigdy tego nie zrozumiem.

 Kobieta jest jak herbata: nie poznasz jej prawdziwej siły, dopóki nie umieścisz jej w gorącej wodzie.

 Nie każda kobieta jest godna tego, by nazywać ją kobietą.

 Kobieta jest pełna tajemnic i nieskończonych umiejętności. Ma siłę, której nienawiść nie zna, delikatność, której brutalność nie rozumie, i miłość, która jest niewypowiedziana. Ale największym darem, który otrzymała od natury, jest zdolność do życia, do dawania życia i do kontynowania życia. Jest silna, jest piękna, jest niesamowita.