Kobiety trochę świrują, gdy mężczyzna da się postrzelić.

 Przyjaźń dwóch kobiet jest złością przeciw trzeciej.

 Nie masz kobiety, której by złe nie skusiło.

 Kobieta jest jak herbata, nie dowiesz się, jak silna jest, dopóki nie znajdzie się w gorącej wodzie.

 Kobiety trzeba ukarać, nie
zasługują na swoje dzieci.

 Kobieta ma tę nadzwyczajną moc, że potrafi przetransformować cierpienie w siłę, zniszczenie w budowę, łzy w uśmiech i szept w krzyk. Kobieta zna wielką tajemnicę odradzania się.

 Dziecię za rękę, matkę za serce.

 Zakochiwałam się w czarujących łajdakach.  Adorowałam niewłaściwych mężczyzn z niewłaściwych powodów.  Sama jestem sobie winna. Cierpię na niesforność serca  i nieznośne napady lekkomyślności. Jeśli idzie o samokontrolę, mam luki u podstaw.

 Czasami najpiękniejsza na sali nie jest dziewczyna, która ma obiektywnie najbardziej idealną figurę i rysy twarzy, ale ta, która ma do siebie zaufanie, lubi siebie i emanuje radością. Ona będzie przyciągała do siebie spojrzenia i budziła zazdrość, chociaż gdyby zbadać jej atuty za pomocą cyfrowego wzorca kobiecej urody, niekoniecznie otrzymałaby dobry wynik. Bo źródłem jej pewności siebie i radości nie jest dyplom ukończenia szkoły dla kandydatek na Miss Świata, tylko to, że lubi swoje prawdziwe ,,ja’’, czyli ma świadomość swoich emocji, uczuć i pragnień. Kocha siebie za to, że jest na świecie i znajduje radość w różnych, nawet drobnych i pozornie nieznaczących sprawach lub zdarzeniach.

 Nie mierzę siły kobiety liczbą mężczyzn, których jest w stanie pokonać, ale tym, jak potrafi stać sama, nie walczyć.

 Kobieta jest jak herbatka. Nie wiesz, jak silna jest, dopóki nie wrzucisz jej do wrzącej wody.