Nastąpiła kobieta, która rzuciła mnie jak zużytą ścierkę.

 Kobieta, którą nie prowadzi inteligencja, nie ma szans stać się pełną osobą, niezależnie od piękna, błyskotek, uroku czy małżeńskiego statusu.

 Kobieta i wiśnia malują się na swoja szkodę.

 Jeżeli mężczyzna płacze przez kobietę, to oznacza to, że była dla niego więcej warta niż cały świat.

 Z kobietami zmiennymi łatwiej jest wytrzymać niż z nudnymi. Czasami, co prawda, się je morduje, ale rzadko porzuca.

 Ciało kobiety jest w zasadzie substancją podatną, którą moda kształtuje na swój własny sposób.

 Ramiona kobiety to granica jej mistycyzmu,
a jej szyja, gdy się porusza,
odkrywa tajemnice przygranicznego miasta –
ziemia niczyja – w walce między umysłem, a ciałem.

 Przez te wszystkie lata w związku nauczyłem się jednej ważnej rzeczy. Mimo upływu czasu, a może nawet właśnie przez to, trzeba codziennie dorzucać do pieca, żeby się żarzyło. Myśleć o tej drugiej osobie, robić drobne niespodzianki, dawać znak, że się kocha. Wszyscy mężczyźni, którzy budzą się rano, powinni pamiętać o tym, że tak jak idzie się do piwnicy sprawdzić, czy w piecu się jeszcze pali, tak samo trzeba podtrzymywać temperaturę między dwiema osobami. Myśleć, kombinować. I nie chodzi o przynoszenie kwiatów, to może być drobiazg, SMS. Ale ognia trzeba pilnować, to jest rzecz najważniejsza.

 Kobieta, która naprawdę wie, kim jest, nie musi udowadniać nikomu, jaką jest silną. Najcenniejsze kamienie są zawsze ukryte pod ziemią i tylko cierpliwe dłubanie pozwala je odkryć. Tym samym jest kobieta - ukryta między skromnością a siłą.

 Kiedy kobieta ma wiarę w siebie, nie boi się bronic swojej indywidualności. Wygląda jak chce. Ma własny styl. Swoja charyzmę. Swój niepowtarzalny urok. Mężczyzna chce czegoś, czego nie ogląda na co dzień. Nie w sensie ruda kontra blondynka. Chce mieć wyjątkowa kobietę, która myśli sama za siebie.

 Oczy kobiet zawsze błyszczą, bez względu na kolor.