Dopóki żyją nasze matki, ciągle jesteśmy dziewczynkami.

 Kobieta ma w sobie nieograniczoną moc. Może być delikatna jak motyl i silna jak lew w tym samym czasie. Jest źródłem ciepła, miłości i troski. Jej siła leży w jej wrażliwości, empatii i zdolności do kochania bez granic.

 Wydaje Ci się, że mnie znasz? Masz rację...
Wydaje Ci się! Znasz mnie na tyle na ile sama Ci pozwolę...

  Bo ja jestem jak żelki. Twarda na zewnątrz, miękka w środku a do tego zawsze niesamowicie słodka.

 Te kobiety [...] nie żałują jedzenia, ale zabawa z nimi żadna.

 Nie będzie przyjacielem kobiety, kto może być jej kochankiem.

 Kobieta jest jak herbata. Nie dowiesz się, jak silna jest, dopóki nie wpadnie do gorącej wody. To jest moment, w którym ujawnia się jej prawdziwy smak.

 Kobiecość to nie ładna twarz, płaski brzuch, czy piękna skóra. Kobiecość to piękne wnętrze, czułość, ciepło, wyrozumiałość, umiejętność bycia blisko.

 Kobieta jest jak herbata – nie poznasz jej prawdziwej siły, dopóki nie wrzucisz jej do gorącej wody.

 Kobieta ma siłę, której nie rozumie mężczyzna. Ona może przetrwać całe życie matki wdowiej, wdowie, bez kochanka, choćby nigdy nie skosztowała prawdziwej miłości, może cieszyć się ze słońca, z ptaków. Czyż nie jest to siła?

 Kobieta sobie ze wszystkim poradzi, ale sama się nie przytuli.