Geralt, który zawsze uważał że, brzydkich kobiet nie ma, nagle ...

 Kobieta ma siłę, której niewielu jest świadomych. Jej serce jest oceanem empatii, miłości i dzikiego ognia. Nie jest tylko kwiatem w ogrodzie – jest również ogrodem w całości.

 Zdobywając kobietę nie należy się przejmować drobnymi niepowodzeniami. Silne kobiety mają wredotę w naturze i używają jej do odsiewu słabego materiału genetycznego. Gra jest jednak warta zachodu. Mężczyźni o silnym charakterze, którzy nie poddają się przy pierwszej lepszej przeszkodzie nie spędzają życia z babami chodzącymi w spranych dresach.

 Kobieta może być Twoim najgorszym wrogiem, najlepszym przyjacielem, prawdziwą miłością albo wredną jędzą. A to wszystko zależy od tego, jak ją traktujesz.

 Łatwiej wór pcheł upilnować, niż jedną kobietę.

 Kobieta to nie tylko piękno, ale także inteligencja, siła, odwaga. Jest wiele cech, które definiują prawdziwą kobietę, i nie są one zależne od wyglądu zewnętrznego

 Kobieta, która naprawdę przewyższa mężczyznę, musi nie tylko przewyższać swoje podobniąstwa, ale także musi posiadać te cechy, które są wyłącznie jej własne, i które pozostają poza zasięgiem mężczyzny.

 Kobiecość to nie ładna twarz, płaski brzuch, czy piękna skóra. Kobiecość to piękne wnętrze, czułość, ciepło, wyrozumiałość, umiejętność bycia blisko.

 Kobieta ma tę moc, że potrafi z niczego stworzyć wszystko, a z bólu wykrzesać siłę. To niezwykłe stworzenia, które potrafią znosić wiele, ale nigdy nie ujawniają pełni swojej męstwa. Siebie dają na ostatnim miejscu - a powinny stanąć na pierwszym

 Kobieta ma jedno prawo, którym mężczyzna nie dysponuje. Jest tak silna, że może stawić czoła samotności, problemom, a nawet porażce. Przy tym mężczyzna zatraca się w swojej niepewności.

 - Na co zwraca pan uwagę w kobietach?
- Oczy.
- Oczy... a czy zakochał się pan kiedyś w oczach kobiety?
- Zbyt często chodzę ze wzrokiem wbitym w chodnik, więc mnie one omijają, ale... tak, były oczy kobiety, kobiety, która tylko przeszła obok mnie, nic więcej, kilka lat temu. To były dwie perły wśród miliona kamieni, tliły w sobie ognistą historię... oh, gdybym tylko ją poznał, zakochany byłem od pierwszego ich blasku w moją stronę. Mój Boże, co byłoby, gdybym wtedy nie podniósł wzroku? Może bym nie oszalał, ale czemu nie oszaleć, zwariować, przecież tu tyle obojętności, a mi się udało, zwariowałem, te oczy.