Prawdziwa kobieta ma zasady, ambicje i plany, szacunek do swojego ciała, kocha bezgranicznie i nie zawodzi. Ma również granicę wytrzymałości i nawet kochając całą duszą, wybierze rozstanie zamiast bycie na drugim planie, upominania się o czyjąś uwagę czy żebrania o gest.
Kobieta jest pełna tajemnic i paradoksów, które nie łamia się pod presją czasów, które przekraczają wszelkie granice. Jest obecna, gdy mężczyzna jest nieobecny. Jest potężniejsza, gdy mężczyzna jest słaby. Jest tam, gdzie mężczyzna nie jest.
Nie tylko patrzeć na gładkość białogłowy, ale też i uszy posyłać na targ, jaka o niej sława.
Była inteligentna, piękna, wierna, opiekuńcza, zabawna, śmieszna, ciepła, wysportowana, wykształcona, hojna, rozumna, racjonalna i kochała przyrodę. I również zła, ale to była jej jedyna wada.
Bo piękność to stan duszy. Piękne są nie te kobiety, które malują sobie usta czerwoną szminką, ale te, które chcą przytulać innych, gdy źle się czują, te które z nieśmiałością mówią o tym, czego się boją i że czegoś nie rozumieją. Te, które potrafią powiedzieć, że sobie nie radzą (...). Piękne są te które chcą mówić prawdę...
Kobieta ma siłę potężniejszą niż ta, którymi wielbią się mężczyźni. Kobieta karmi. Kobieta rodzi. Kobieta zdradza. Giętkością swojego łona urąga logice istnienia. Kobieta nigdy nie jest sama. Ona jest wcieleniem cyklu życia.
Schisteryzowanym dziewczętom zalecam małżeństwo, ponieważ uleczyć je może ciąża
Kobietę cechuje siła, której mężczyzna nie zrozumie nigdy. Znosi ból rodzenia, potrafi walczyć o swoje i znosić najcięższe losy bez utraty godności. To jest prawdziwa siła.
Kobieta to pełnia życia, siła natury i kołysanka nowych pokoleń. Kiedy decyduje się coś osiągnąć, nie ma takiej siły, która mogłaby ją powstrzymać.
Powodzenie u kobiet ma ten, kto umie się bez nich obejść.
Kobieta ma tyle siły, ile pozwoli jej pokazać mężczyzna. Tylko to w jej naturze, że woli pokazywać siłę miłości, nie siłę charakteru.
