Dawniej dziwiło mnie, że wiele naprawdę świetnych dziewczyn nie miało faceta. Teraz absolutnie im się nie dziwię. Wolą być same (nie mylić z samotne) nie dlatego, że nikt ich nie chce. Nie. Wolą być same, bo znają swoją wartość i nie chcą sobie schrzanić życia z byle dupkiem. Wiedzą, że zasługują na więcej...
Dobre dziewczynki zawsze tracą.
Do dziewczyny z siwą głowa, jak do psa z jeżem.
Kobieta musi być dwiema osobami. Żelazna dama świata biznesu i czuła mama domowa. A jednak taka niejest. Jest tylko jedna. Własna. Wielka. Niezawodna. Ona.
Jej drabina do kariery, ma cztery litery.
Nieważne, że czasami będziesz miała ochotę wszystko rzucić i poddać się. Nieważne, że wielokrotnie stwierdzisz, iż to nie ma sensu. Nieważne, że poczujesz nagle, iż wszyscy wokół spiskują za Twoimi plecami, odbierając Ci szczęście. Nieważne, że momentami będziesz zmęczona. Nieważne nawet, że będziesz sama, że będzie szaro, zimno i jakoś nie tak... Jesteś warta wszystkiego. Wygrasz.
Im kobieta ma mniejszy biust, tym większy rozum. Nie wiemy jednak jeszcze, dlaczego tak się dzieje.
Kobieta ma siłę, której nie rozumie mężczyzna. Ona może przetrwać całe życie matki wdowiej, wdowie, bez kochanka, choćby nigdy nie skosztowała prawdziwej miłości, może cieszyć się ze słońca, z ptaków. Czyż nie jest to siła?
Kobieta ma w sobie siłę, że potrafi przenosić góry, cierpliwość, że czeka na to co ma przyjść, intuicję, która pozwala jej odkrywać świat inaczej, mądrość, że potrafi zrozumieć, co jest niewypowiedziane. Jest twarda jak diament, a zarazem delikatna jak płatek róży.
Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.
Gdzie się księża i kobiety wdadzą, tam i diabeł się wmiesza
