Kobieta zakochana jest szczęśliwa. Kobieta samotna jest silna. Kobieta zraniona ...

 Rychło się słaba zadyszy kobietka, gdy za nią w pogoń bieży miłość lekka.

 Kobieta zna swoją moc, ale nie zawsze ją pokazuje. Potrafi być delikatna jak motyl, ale też stanowcza jak lwica. Tworzy, zmienia, kreuje i prowadzi. Jest w każdym z nas. Niezależnie od tego, kim jesteś, pamiętaj, że zawsze możesz być silna jak kobieta.

 Brak perfekcji jest piękny, szaleństwo jest geniuszem i lepiej być absolutnie niedorzecznym niż absolutnie nudnym.

 Uważaj żebyś Kobiety do płaczu nie zmusił, gdyż Bóg liczy jej łzy... Kobieta z żebra mężczyzny powstała nie ze stóp jego, by ją deptać, nie z głowy, by ją wywyższać, lecz z boku, by równą była. Spod ramienia, by ją chronić i blisko serca, by ją Kochać...

 Kobieta ma tyle siły, ile sama pozwoli sobie mieć. Nie jest ani słaba, ani niezniszczalna. Potrafi podnieść się po upadku, ale również pozwala sobie na chwilę słabości. Jest niczym poranna rosa na kwiecie – delikatna. Jest jak górski szczyt – niezachwiana. Ale przede wszystkim, kobieta jest sobą – niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju.

 Słabości, twe imię kobieta!

 Kobieta zna swoją wartość, nie boi się iść własną drogą, nie czeka na zgodę społeczeństwa. Jest pewna siebie, wie co chce i dąży do tego z determinacją, której próżno szukać u niektórych mężczyzn.

 Kobieta ma siłę, której mężczyźni nie posiadają, i delikatność, której mężczyźni nie wymagają. Kobieta, kiedy kocha, kocha bezwarunkowo i przyjmuje wszelkie przeciwności bez zastrzeżeń.

 Kto kobietę ustrzeże, ten się na pajęczynie powiesi.

 Zbroja jest dla dobra kobiet i zniewieściałych elfów.