Kobiety tęsknią za nieprzewidywalnością. Za jasnym komunikowaniem swoich oczekiwań. Kobieta chce, aby facet do niej podszedł i powiedział: „Chcę cię.” A następnie nie spuścił wzroku. Ale patrzył tak długo, żeby się zaczerwieniła i to ona spuściła wzrok.
I kobieta, i kwiat mają dni swoje. Nie mają lat.
Kobieta ma siłę, której nie rozumie mężczyzna. Wytrzymuje kłopoty, nosi lęki, potrafi się uśmiechać, kiedy chciałaby zapłakać. Kobieta potrafi walczyć o to, co kocha.
Kobieta luksusowa to taka, która ma własne konto. Jest niezależna finansowo.
Kobieta może być delikatna, ale jej siła tkwi nie tylko w miłości, ale przede wszystkim w determinacji, prawośći i odwadze w staniu za tym, w co wierzy. ZTakiego biologicznie delikatnego stworzenia, człowiek potrafi oddychać ogniem.
Nie ma ziela na babskie wesela, nie ma rutki na babskie smutki.
Boginię można tylko
uwielbiać, kobietę - kochać.
Kobieta ma prawo do bycia sobą. Nie jest obligowana do bycia matką, żoną, pielęgniarką lub do zaspokajania męskiej próżności. Kobieta nie jest panią, matką natury, ani boginią. Kobieta to osoba.
Może być kobietą delikatną - i bardzo kobiecą - ale nigdy nie traci milczącej godności. W sposób niepozbawiony wdzięku daje do zrozumienia, że nie pozwoli sobą łatwo manipulować. Nie będzie nikomu nadskakiwała i we wszystkim, co dotyczy jej indywidualności, nie będzie się kierowała zdaniem innych ludzi.
Bo kobieta potrzebuje bliskości mężczyzny, a nie świadomości, że jest zajęta.
Kobieta to istota, która przewyższa zrozumienie męskie. Oddaje się, żeby zdobywać. Jest słaba, żeby rządzić. Płacze, żeby zwyciężać. Mniejsza od mężczyzny, a jednak jego przekroczenie. Kobieta zawsze wie, kim są ci, których nie zna. I nie wie, kim jest ten, kogo kocha.
