Kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. Za bardzo się do nich przywiązywałam i za szybko ufałam. Dzisiaj to ja się od nich oddalam i czekam na ich krok. Dzisiaj to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. Zmieniłam się. Zrozumiałam, że nie warto się ścierać dla kogoś, kto nie ściera się dla ciebie.
Miała straszną ochotę powiedzieć mu jak najbanalniejsza z kobiet: nie puszczaj mnie, przytul mnie do siebie, trzymaj mnie, zawładnij mną, bądź silny! Ale to były słowa, których nie mogła i nie umiała wypowiedzieć.
Koń zatargowany, a panna zaręczona - najdroższe.
Kobieta to pełnia życia, siła natury, przenikliwość umysłu i delikatność serca. To tajemnica, do której odnalezienia nie jest nam dane. W każdym jej gestie kryje się część wszechświata.
Kobieta ma w sobie siłę, że potrafi przenosić góry, cierpliwość, że czeka na to co ma przyjść, intuicję, która pozwala jej odkrywać świat inaczej, mądrość, że potrafi zrozumieć, co jest niewypowiedziane. Jest twarda jak diament, a zarazem delikatna jak płatek róży.
Jest pszeniczka, będzie mąka, są pieniążki, będzie żonka.
I pamiętaj, że jesteś piękna. Bo masz w sobie tę wyjątkowość, talent i serce. I mimo że czasem rozsypujesz się na drobne kawałki, to i tak jesteś piękna. Bo każda łza jest oznaką wrażliwości, emocji. Nieważne, że czasem krzyczysz do lustra, tupiesz nogą, gryziesz dolną wargę do krwi. Nieważne, że posolisz herbatę przez pomyłkę. Niedoskonałość sprawia, że kocha się jeszcze bardziej i pomimo.
„Taka ładna, a sama”. Jakby bycie samemu było okropne. Uważam, że nie ma co wiązać się z byle kim. Namawiam wszystkie panie, by zamiast jeść z podłogi brudną kanapkę, napiły się wody i poczekały na smaczny obiad.
Kobieta jest jak herbata, nie dowiesz się jak mocna jest, dopóki nie wrzucisz jej do gorącej wody.
Im kobieta ma mniejszy biust, tym większy rozum. Nie wiemy jednak jeszcze, dlaczego tak się dzieje.
Ona, podobnie jak ja, nie zamierza być tą drugą.
