Kobieta nie jest wcale piękna, jak ją opisujesz, tylko jak na nią patrzysz. Więcej szczęścia ma ten, który potrafi dostrzec jej piękno w cieniu, niż ten, który widzi je tylko w pełnym słońcu.
Kobieta jest zdolna do tworzenia, pielęgnowania i transformowania; jest zaprzeczeniem stagnacji i zastoju. Kobieta ulewa krwawą walkę, aby stać się tym, kim jest.
Kobiety mają siłę, której są nieświadome, aż nadejdzie czas, kiedy muszą ją wykorzystać. Kobiety pachną różami, słońcem i vanilią, nawet gdy doświadczają nocy, deszczu czy sztormu.
Czasami mężczyzna opowiada o tym, że chciałby kobietę zabrać na księżyc, chciałby zrobić dla niej wszystko, chciałby rzucić świat u jej stóp. Myślę jednak, że do pełni szczęścia wystarczy aby stanął z nią mocno na ziemi. Od wielkich słów dużo lepsze są prawdziwe czyny… wsparcie, pomoc, poświęcony czas, obecność, uśmiech oraz rozmowa.
Są na świecie tylko dwie dobre kobiety - jedna umarła, a drugiej nie sposób znaleźć.
Kobieta ma tyle siły, ile jej potrzeba. W przypadku kobiet siła przypływa wtedy, kiedy ona jest już na dnie. Gdy nie może już dalej upaść.
Trzeba uzewnętrzniać emocje, ptaszynko, w przeciwnym razie nabawisz się raka. Kobiety, które milczą, dostają raka.
Kobieta jest jak herbata w torebce - nie dowiesz się, jak jest mocna, dopóki nie wrzucisz jej do gorącej wody
Kobieta zna swoją siłę, ale mężczyzna jej nie zna. Stąd w dziejach świata kobieta była zawsze wykorzystywana albo ją wykorzystywano.
Piękna, chociaż biedna dziewczyna, już ma swój posag.
