Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle.
Co to jest zła kobieta? Jest to taki rodzaj kobiety, która się nie sprzykrzy.
Kobieta to najpełniejszy kwiat w ogrodzie stworzenia. To ona udzielila profesorowi pierwszej lekcji, odkryła róże zanim jakikolwiek botanik, a nawet zanim powstały zioła, zaskoczyła jastrzębie swoim pierwszym lotem. Błądząc, nigdy nie zbłądziła, marząc, wyśniła nam świat. Jej instynkt, to niezgłębione zdolności umysłu, które białe szaty nauki nie były w stanie zdefiniować.
„Sekret damskiej przyjaźni - ten sam gust do alkoholu, inny do facetów.”
Inteligentna kobieta nie będzie na siłę szukać adoracji i przyjmować byle jakich słów. Ona nie potrzebuje przelotnych uczuć i tanich adoratorów. Wymaga szczerości, zdecydowania i zaangażowania. Nie da się oszukiwać. Nawet jeśli raz popełniła błąd, zaufała komuś (bo najzwyczajniej w świecie miała dobre serce), a ktoś to zaufanie wykorzystał i zdeptał – to ona uczy się na błędach. Nie da się drugi raz okłamywać, nie da sobą manipulować i nie pozwoli nikomu się wykorzystywać. Nie da kolejnej szansy zwykłemu pajacowi, a każdego kolejnego klauna rozgryzie momentalnie. Mądrzy ludzie uczą się na błędach i często za tę naukę obrywają słowami, kłamstwami i plotkami rozsiewanymi przez głupszych ludzi nie mających za grosz klasy i szacunku.
Kobiety lubią być dobrymi słuchaczkami, ponieważ mówić potrafią same.
Nie ma ziela na babskie wesela, nie ma rutki na babskie smutki.
Kobieta nie jest jak kwiat, który pleni się jedną porą roku, a potem więdną. Kobieta to drzewo, które wiecznie kwitnie.
Nie mierzę siły kobiety liczbą mężczyzn, których jest w stanie pokonać, ale tym, jak potrafi stać sama, nie walczyć.
Kobieta to pełnia życia, krąg nieskończoności i siła, która porusza światem. Bez niej nie byłoby miłości, pasji i odwagi. Bez niej nie byłoby nas.
