Kobieta nie da rady. Nie wytrzyma. W końcu to nie dla niej, jest za słaba. Znamy to. Kobieta najczęściej słyszy to o sobie. A potem idzie i pokazuje, że poradzi sobie lepiej niż ktokolwiek.
To bardzo niedobrze, jeżeli kobieta przeżyje najgorsze, co może się jej zdarzyć, bo potem nie boi się już niczego. A to bardzo źle, gdy kobieta niczego się nie boi.
Baba nie zając, nie uciecze.
Z babą zła sprawa.
Kobieta to piękna i skomplikowana istota. Próbuje zrozumieć siebie, a także nas, mężczyzn. Jest zarazem silna i niewinna, odważna, ale często skrywa swoje lęki. Szuka prawdy, ale potrafi kłamać dla dobra innych. Jest piękna, nawet kiedy płacze.
Kobieta ma siłę, której nie rozumie mężczyzna. Ona może przetrwać całe życie matki wdowiej, wdowie, bez kochanka, choćby nigdy nie skosztowała prawdziwej miłości, może cieszyć się ze słońca, z ptaków. Czyż nie jest to siła?
Sicut mater, ita et filia eiusjaka matka, taka córka.
Kobiecość to nie ładna twarz, płaski brzuch, czy piękna skóra. Kobiecość to piękne wnętrze, czułość, ciepło, wyrozumiałość, umiejętność bycia blisko.
Kobiety trochę świrują, gdy mężczyzna da się postrzelić.
Tak to jest z kobietami, jak braknie im argumentów, ronią łzy.
