Dusza kobieca jest bliska miłości; żyje nią jak najodpowiedniejszą dla siebie manną.
Kobieta czuje się bezpieczna tylko wtedy, gdy ma kogoś, na kim może polegać; kogoś, kto ją chroni i nigdy nie zawiedzie. Jednak cud kobiety polega na tym, że potrafi przetrwać, nawet kiedy nie ma nikogo, na kim może polegać.
Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na wstępie zdradza rozwiązanie.
Kobieta nie jest potężna przez to, co mówi, ale przez to, co przemilcza. Ma w sobie zdolność do miłości, cierpienia i wybaczenia, której mężczyzna może tylko zazdrościć. Kiedy mówi - słucha, kiedy cierpi - uśmiecha się, kiedy kocha - oddaje całe serce.
Mówią, że kobieta po przejściach jest łatwą zdobyczą, bo niewiele wysiłku trzeba wykazać, żeby jej zaimponować. Nic bardziej mylnego. Taka kobieta nie tyle wie, czego chce, co jest świadoma tego, czego nie chce. Rzeczy niepożądane są szybciej wyłapywane i dyskwalifikują potencjalnego interesanta. Ciężko zaimponować komuś, kto poznał niesmak w życiu, za to bardzo łatwo można do siebie taką osobę zrazić.
Oczy miała nadal zamknięte, zupełnie jakby sądziła, że nie widząc nas, my nie widzimy jej.
Zdobywając kobietę nie należy się przejmować drobnymi niepowodzeniami. Silne kobiety mają wredotę w naturze i używają jej do odsiewu słabego materiału genetycznego. Gra jest jednak warta zachodu. Mężczyźni o silnym charakterze, którzy nie poddają się przy pierwszej lepszej przeszkodzie nie spędzają życia z babami chodzącymi w spranych dresach.
Nie jestem dziewczyną Twojego typu.
Lubię czuć kiedy facet się stara i że jestem kimś, a nie kimkolwiek. Lubię rozmawiać o pogodzie i o tym co u
Ciebie słychać. Lubię być, a nie bywać.
Z białogłową rozmawiać - na wodzie pisać.
Gdybym był młodszy, dziewczyno,Gdybym był młodszy!
