Kobieta nie jest jak kwiat, który kwitnie raz i zanika. Kobieta to drzewo, które z każdą burzą staje się tylko silniejsze.
Każda kobieta architektem własnego losu.
Kobieta zna swoją siłę, ale mężczyzna jej nie zna. Stąd w dziejach świata kobieta była zawsze wykorzystywana albo ją wykorzystywano.
Kobieta, kiedy jest silna, wydaje się mężczyźnie brutalna, dlatego że ona jest siłą. Kiedy jest delikatna, wydaje mu się słaba, dlatego że on jest brutalnością.
Trzymać kobietę za słowo, a węgorza za ogon? na jedno wychodzi.
Porzuć zwierzynę, pokochaj dziewczynę.
Kobieta zna swoją moc, a męskość jest jej konsekwencją. Kiedy jest silna, pozwala, aby było to widać. Nie ukrywa swojego potencjału, swojej siły. Więcej, nie jest skromna, jeśli chodzi o swoją moc. Widzi w tym swój potencjał.
Po czterdziestce każda zmiana jest nieznośnym symbolem upływu czasu.
Jeżeli mężczyzna widzi silną kobietę, która radzi sobie ze wszystkim sama, powinien pogłaskać ją czule po głowie, pocałować w czoło i utulić ją do snu. Silne kobiety nie urodziły się niezniszczalne. Musiały dużo przejść i wycierpieć, aby przybrać zbroję. Niczego nie potrzebują tak, jak szansy, by poczuć się słabą i małą w ramionach mężczyzny, który im na to pozwoli...
Kobieta ma tyle siły, ile pozwala jej na to społeczeństwo. Siła kobiety nie zależy od jej fizycznej mocy, ale od jej umysłu, od jej zdolności do radzenia sobie w trudnych chwilach.
