Kobieta to pełnia życia, krąg nieskończoności i siła, która porusza światem. Bez niej nie byłoby miłości, pasji i odwagi. Bez niej nie byłoby nas.
Dopóki żyją nasze matki, ciągle jesteśmy dziewczynkami.
Nie ma mięsa bez kości, a baby bez złości.
I pamiętaj, że jesteś piękna. Bo masz w sobie tę wyjątkowość, talent i serce. I mimo że czasem rozsypujesz się na drobne kawałki, to i tak jesteś piękna. Bo każda łza jest oznaką wrażliwości, emocji. Nieważne, że czasem krzyczysz do lustra, tupiesz nogą, gryziesz dolną wargę do krwi. Nieważne, że posolisz herbatę przez pomyłkę. Niedoskonałość sprawia, że kocha się jeszcze bardziej i pomimo.
U białych głów pospolite, że rade wiele rządzą.
Mieszkanie jest więzieniem panny i warsztatem mężatki.
Kobieta powinna mieć: cnotę w sercu, skromność na czole, łagodność w ustach, a robotę w ręku.
Kobieta potrafi przyjąć na siebie dramat całego świata, przelać go przez swoje ciało i urodzić coś pięknego. Nie znam mężczyzny, który by to rozumiał. To czysty dar od Boga.
Do kobiety i do konia z przodu się przystępuje.
Kobieta jest zdolna do tworzenia, pielęgnowania i transformowania; jest zaprzeczeniem stagnacji i zastoju. Kobieta ulewa krwawą walkę, aby stać się tym, kim jest.
