Miała straszną ochotę powiedzieć mu jak najbanalniejsza z kobiet: nie puszczaj mnie, przytul mnie do siebie, trzymaj mnie, zawładnij mną, bądź silny! Ale to były słowa, których nie mogła i nie umiała wypowiedzieć.
Kto ma za sobą panów i baby, ten daleko zajdzie.
Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na wstępie zdradza rozwiązanie.
Silna kobieta to nie taka, która dąży do celu po trupach, nie zważając na uczucia innych. To nie jest osoba, która wyzbyła się empatii ani wszelkich wzruszeń, które niesie ze sobą życie. Nie. Silna kobieta to kobieta wrażliwa. Taka, która jest świadoma swojej kruchości, ale mimo tego chce dzielić się sobą ze światem. Bo w dzisiejszym świecie trzeba być silnym, żeby być wrażliwym. I mieć odważne serce, żeby być dobrym.
Ogień pali z bliska, piękna kobieta z daleka i z bliska.
To bardzo niedobrze, jeżeli kobieta przeżyje najgorsze, co może się jej zdarzyć, bo potem nie boi się już niczego. A to bardzo źle, gdy kobieta niczego się nie boi.
Dziewczyna u matki ma warkoczyk gładki.
Kobieta jest siłą stworzenia, jest esencją istnienia, jest tą, która nie pozwala nam zapomnieć o pięknie. Każdy ciężki krok, który stawia, jest krokiem w kierunku jutra, które stworzy dla nas wszystkich.
Milczenie dodaje kobiecie uroku.
Kiedy kobieta ma wiarę w siebie, nie boi się bronic swojej indywidualności. Wygląda jak chce. Ma własny styl. Swoja charyzmę. Swój niepowtarzalny urok. Mężczyzna chce czegoś, czego nie ogląda na co dzień. Nie w sensie ruda kontra blondynka. Chce mieć wyjątkowa kobietę, która myśli sama za siebie.
