Kobieta potrafi być równocześnie rzeką nieskończonej miłości, pogodą ducha, burzą namiętności, a także skalą niezłomnej determinacji. Posiada w sobie moc, do której mężczyzna nigdy nie zdoła się zbliżyć.
Kobiety nie są stworzone po to, aby przypodobać się mężczyznom, ani nie są na tyle bezwartościowe, żeby ciągle służyć tylko innym. Kobiety są silne, niezależne stworzenia, które są w stanie osiągnąć wszystko, na co sobie zapragną.
Kobieta ma siłę, której nie rozumie mężczyzna. Ona może przetrwać całe życie matki wdowiej, wdowie, bez kochanka, choćby nigdy nie skosztowała prawdziwej miłości, może cieszyć się ze słońca, z ptaków. Czyż nie jest to siła?
Kobieta musi widzieć, że Ci zależy.
Kobieta, która naprawdę zna swoją wartość, nigdy nie pozwoli, aby ją zlekceważyć. Taką moc pojedynczej decyzji można docenić jedynie w kontekście całościowego rozumienia siebie i swojego miejsca na świecie.
Kobieta ma siłę, że surowość zamienia w słodycz, osłabienie w siłę, zapomnienie w pamięć, kruchość w twardość. Przynosi radość można by powiedzieć, że mężczyzna bez kobiety jest jak wyschnięta kraina pozbawiona życia.
W życiu nauczyłam się jednego:
jeśli sama się o siebie nie zatroszczę to nikt o mnie się nie będzie troszczył.
Kobieta to potężna istota, która potrafi zasmucić się deszczem, a potem odwrócić ten chmurzasty dzień w piękne tęczowe popołudnie. Kobieta jest jak ocean, ma różne głębokości i jest pełna tajemnic.
Czasami najpiękniejsza na sali nie jest dziewczyna, która ma obiektywnie najbardziej idealną figurę i rysy twarzy, ale ta, która ma do siebie zaufanie, lubi siebie i emanuje radością. Ona będzie przyciągała do siebie spojrzenia i budziła zazdrość, chociaż gdyby zbadać jej atuty za pomocą cyfrowego wzorca kobiecej urody, niekoniecznie otrzymałaby dobry wynik. Bo źródłem jej pewności siebie i radości nie jest dyplom ukończenia szkoły dla kandydatek na Miss Świata, tylko to, że lubi swoje prawdziwe ,,ja’’, czyli ma świadomość swoich emocji, uczuć i pragnień. Kocha siebie za to, że jest na świecie i znajduje radość w różnych, nawet drobnych i pozornie nieznaczących sprawach lub zdarzeniach.
Baba czego nie zrobi językiem, to krzykiem.
