O mocy kobiet

 Kobieta potrafi utworzyć niebo w piekle, i piekło w niebie. W swojej piersi uniemożliwia bolowi zabicie radości, radości - zabicie bólu. Wszystko też potrafi zamienić w miłość.

 Kobiety zwykle poddają się nie dlatego, że są zmęczone, ale dlatego, że czują się niedoceniane.

 Im kobieta ma mniejszy biust, tym większy rozum. Nie wiemy jednak jeszcze, dlaczego tak się dzieje.

 Gdy kobieta długo w mężczyznach przebiera, zwykle najgorzej wybiera.

 Kobiecie, żeby się zakochać nie potrzebna ładnych oczu czy wysokiego prestiżu. Żeby kobieta się zakochała potrzeba szczerych chęci, sposobu traktowania jej tak jak nikt nigdy wcześniej tego nie robił. Patrzenia na nią w ten sposób, jakby nic poza nią nie istniało.

 Kobieta może dowolnie płakać, jeżeli jej łzy mają cenu perły, i rzucać kamieniami, jeżeli są drogimieniami. Ale mądrość kobiety tkwi w jej wdzięczności.

 Kiedy baba chleb piecze, to się omal nie wściecze, a jak chusty pierze, to ją diabeł bierze.

 Kobieta nie musi poświęcać się za innych, aby była dobra. Kobieta nie musi być silna, aby była dobra. Kobieta ma prawo do słabości, ma prawo do łez, ma prawo do dzikiego, niewytłumaczalnego smutku. Ma prawo do złości, do frustracji, do niezrozumienia. Kobieta ma prawo być sobą. I ni cóż więcej, ni mniej.

 Przyzwoita niewiasta jest ukrytym skarbem i ten który go znalazł, lepiej żeby o nim nie mówił.

 Kobieta jest jak paczka herbateczki – nie poznasz jej prawdziwej siły, dopóki nie zanurzysz jej w gorącej wodzie.