O mocy kobiet

 Kobieta jest jak herbata. Nie poznasz jej prawdziwej siły, póki nie wrzucisz jej do gorącej wody.

 My, dobre kobiety, mamy najgorzej. Puszczamy w niepamięć najprzykrzejsze słowa i zachowania. Wybaczamy, choć nie powinnyśmy. Dajemy kolejne szanse. Poświęcamy swój czas. Najczęściej dla osób, które na to w ogóle nie zasługują.

 Ja potrzebuję kogoś, kto się dla mnie
poświęci. Kogoś, kto naprawdę będzie
miał siłę i ochotę, żeby wziąć mnie za
pysk, nakarmić mnie, cicho, bez pasji,
bezgłośnie; bezproblemowo, bez
szumów i bez sprzężeń dla mnie żyć.

 Nie można ufać kobiecie, która przyznaje się do swojego wieku.Jeżeli mówi coś takiego, gotowa powiedzieć każde głupstwo.

 Nic nie jest piękniejsze, niż kobieta, która pokonała życie. Nic nie jest lepsza, niż ta, która została zniszczona, lecz pokonała siebie. Żadna inna istota na tego świecie nie ma mocy tyle co ta, która pije ze swojej duszy i wypełnia swoje własne serce.

 Do dziewczyny z siwą głowa, jak do psa z jeżem.

 Klaps w gołą pupę, postrach małych dziewczynek, staje się przyjemnością gdy dorosną.

 Kobieta ma siłę, z której nie zdaje sobie nawet sprawy. To nieopisana energia, która pojawia się, gdy stajemy twarzą w twarz z nieznanym. Istnieje przebiegłość, która przekracza wszystko, czego można się nauczyć. Jest coś więcej, czego nie można dotknąć, co nie może być zrozumiane. To jest duch kobiety.

 Koń zatargowany, a panna zaręczona - najdroższe.

 Jakie to piękne, gdy dziewczyna zapomina, że jest dobrze wychowana.