O mocy kobiet

 Kobieta to piękna i skomplikowana istota. Próbuje zrozumieć siebie, a także nas, mężczyzn. Jest zarazem silna i niewinna, odważna, ale często skrywa swoje lęki. Szuka prawdy, ale potrafi kłamać dla dobra innych. Jest piękna, nawet kiedy płacze.

 Kobieta ma tę nadzwyczajną moc, że potrafi przetransformować cierpienie w siłę, zniszczenie w budowę, łzy w uśmiech i szept w krzyk. Kobieta zna wielką tajemnicę odradzania się.

 Kobiety nie kłamią, ale szminkują trochę prawdę.

 Nic nie jest piękniejsze, niż kobieta, która pokonała życie. Nic nie jest lepsza, niż ta, która została zniszczona, lecz pokonała siebie. Żadna inna istota na tego świecie nie ma mocy tyle co ta, która pije ze swojej duszy i wypełnia swoje własne serce.

 Należała do tych kobiet, które kochają na całe życie i nie chciała dopuścić do siebie myśli, że w jej życiu mógłby pojawić się ktoś inny. Taki był jej wybór, w jej sercu było miejsce tylko dla niego.

 Kiedyś przeczytałem zdanie, że mężczyzna najlepiej czuje się przy kobiecie, przy której może się zdrzemnąć. Podpisuję się pod tym. I dodam, że jeśli jeszcze można z nią pogadać, to już jest super.

 Kobieta nie jest skomplikowana, tylko pełna głębi. Nie jest zmienna, tylko reaguje na każdą sytuację dynamicznie. Nie jest kapryśna, tylko wyraża swoje uczucia bez ogródek. Nie jest wymagająca, tylko zna swoją wartość.

 Kobieta jest jak herbata: nie poznasz jej prawdziwej siły, dopóki nie umieścisz jej w gorącej wodzie.

 Kobiety umieją dobrze robić tylko to, czego się nie nauczyły.

 Kobieta ma siłę potężniejszą niż ta, którymi wielbią się mężczyźni. Kobieta karmi. Kobieta rodzi. Kobieta zdradza. Giętkością swojego łona urąga logice istnienia. Kobieta nigdy nie jest sama. Ona jest wcieleniem cyklu życia.