Kobiety nie są stworzone d typu emocji. Są najskomplikowanejszą formą życia, pasmami nadziei, okruchami szczęścia i fragmentami miłości, utkane w tęczę uczuć, miłosierdzie Boże.
Kobieta nie jest inna, jest odmienna. Kobieta jest kobietą, a nie mężczyzną w miniaturze. Nie jest gorsza, nie jest lepsza, jest inna. Czcij ten dar, chroń go, uwielbiaj go.
Cudowna kobieta to taka, która nie wymaga cudów.
Doświadczenie życiowe nauczyło mnie jednak, że jeśli kobieta przedstawia ci jakiś własny pomysł, nie zrezygnuje nigdy dopóty, dopóki nie ulegniesz.
Nie nadawałam się na kobietę drugiego planu, na bycie w cieniu. Ale zakochana kobieta przestaje zwracać uwagę na wiele rzeczy, nawet na to.
Ksiądz i dziewczyna nie wiedzą, kędy ich dziedzina.
Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na wstępie zdradza rozwiązanie.
Z babą, nigdy nie wyjdziesz na swoje.
Kto nieszczęśliwy, to i u babki swej nic nie uprosi.
Oni się Ciebie boją. Nie za bardzo wiedzą, co mają z tobą robić. Jesteś trochę za obrotna i trochę za pewna siebie. Ci chłopcy, bo przecież nie mężczyźni, dobrze sobie zdają sprawę, że bez nich u boku ty dalej dasz sobie świetnie radę. W ich oczach nie jesteś ani trochę słodka ani trochę niezdarna ani nieporadna. Po prostu Ciebie się nie da uratować z żadnej opresji i nie bardzo jak się da być księciem na białym koniu, superbohaterem. Nie chcesz udawać damy w opałach, ale powiedziałaś mi kiedyś, że nie chcesz być też dla kogoś matką w związku. Chcesz śmiałych decyzji, ogarniętego życia i pewności. Chcesz, żeby ktoś w końcu przejął choć na chwilę kontrolę.
