Być kobietą w Nowym Jorku - to mieszanina udręki wiecznie nienasyconej konsumentki i radości spełnionej osoby, która bez względu na to, skąd przybyła, ma szansę stać się... dokładnie wszystkim, czym zapragnie.
I nie chodzi o ideologie czy ich brak, lecz o to, że jeśli śmiałe marzenia
się spełniają - to właśnie tutaj.
Kobieta bez zalotności to kwiat bez woni.
Kobieta ma siłę, której mężczyźni często nie dostrzegają. Ta siła polega na umiejętności przeżywania, przetrwania, adaptacji, miłości i cierpienia, a przede wszystkim, na umiejętności wyboru. To kobiety decydują, którym mężczyznom poświęcą swój czas, miłość, a nawet swoje życie. To one decydują, kiedy zrobią miejsce w swoim sercu dla nowego człowieka, kiedy pozwolą mu wejść w ich życie, a kiedy już nie.
Kobieta ma tyleż praw, ile męstwa, ile geniuszu, ile szlachetności! Od niemowlęcego berca, po starczy tron ma owe prawo, które nazywamy męstwem, geniuszem, szlachetnością.
Kobieta ma siłę, która zaskakuje mężczyzn. Jest w stanie prowadzić swoje myśli, wytrwać w cierpieniu i nosić ciężary, które przekraczają granice wytrzymałości mężczyzny. Potrafi oddawać się miłości z głębokim oddaniem i oddziela się od wszystkiego, co zna, nawet od samej siebie.
Kobieta nie musi prowadzić za rękę mężczyznę, aby pójść za nią. Nie musi prowadzić mężczyznę za nos, aby go pokierować. Siła kobiety tkwi w jej subtelności.
Ktoś, kto ma zegarek, dobrze rozumie słabość do kobiet.
Gdy się białogłowa przeciw tobie zaweźmie, choćbyś się w szparę w podłodze skrył, jeszcze cię igłą stamtąd wydłubie.
Pozwól sobie na słabości. Nie musisz być perfekcyjna. Pieprz to. A potem odetchnij!
Baba gorsza, niż diabeł.
