Kobiety te są najlepsze, o których najmniej mówią.
Czasami mężczyzna opowiada o tym, że chciałby kobietę zabrać na księżyc, chciałby zrobić dla niej wszystko, chciałby rzucić świat u jej stóp. Myślę jednak, że do pełni szczęścia wystarczy aby stanął z nią mocno na ziemi. Od wielkich słów dużo lepsze są prawdziwe czyny… wsparcie, pomoc, poświęcony czas, obecność, uśmiech oraz rozmowa.
Kobieta to pełnia życia, tańca, śmiechu. To piękno płynące z jej wnętrza, siła, która pokonała tysiące lat niewolnictwa. Kobieta to jest miłość, która wylewa się na świat jak deszcz. Kobieta to jest oaza w pustyni, to jest niebo pełne gwiazd. Kobieta to jest centrum wszechświata. I niczego więcej do szczęścia nie potrzeba.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Kobieta to pełnia życia, krąg nieskończoności i siła, która porusza światem. Bez niej nie byłoby miłości, pasji i odwagi. Bez niej nie byłoby nas.
Kobiety trochę świrują, gdy mężczyzna da się postrzelić.
Gdzie baba rai, tam diabeł żeni.
Pies babę za spódnicę, a baba męża za łeb.
Gentleman będzie otwierał Ci drzwi, odsuwał krzesło i nosił ciężkie rzeczy. Nie dlatego, ponieważ jesteś bezradna, czy słaba... ale ponieważ chce Ci pokazać, że jesteś warta i godna jego szacunku.
Bo prawda jest taka, że kobieta jest najpiękniejsza wtedy, kiedy jest kochana i żaden kosmetyk nie jest w stanie tego zastąpić.
