Zawsze rządzą dla pokus, ha i dla obmowy, każdy się strzeż w rozmowach starej białogłowy.
Kobieta jest jak herbata. Nie dowiesz się, jak silna jest, dopóki nie wrzucisz jej do gorącej wody.
Bardzo cię kocham, ale nigdy nie będę jedną z tych
kobiet, które tylko ładnie wyglądają, uwieszone na
ramieniu męża. Albo stoją w kuchni przy zlewie.
Życie człowieka musi coś znaczyć. Więcej niż
gotowanie, sprzątanie i dzieci. W życiu musi być
coś więcej. Nie umrę zmywając filiżanki. Mówię
serio. Potwierdź, że to rozumiesz.
To nie ona jest daleko od nas, lecz nam jest daleko do niej.
Kobieta, która nie zadaje sobie trudu, aby być niezależna, będzie zawsze obcą w świecie, który ją otacza. Nie straci swojej delikatności, gdy zrozumie, że można być zarówno silną, jak i delikatną.
Zachować co w sekrecie najciężej jest kobiecie.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Są na świecie tylko dwie dobre kobiety - jedna umarła, a drugiej nie sposób znaleźć.
Kobieta, która słyszy, że pięknie wygląda – pięknieje i kwitnie... Jak cudnie pisała nieodżałowana pani Wisława Szymborska: „Spojrzał, dodał mi urody, a ja wzięłam ją jak swoją”. Kobieta, która czuje się pięknie, jest bardziej pewna siebie, a więc mniej zazdrosna, mniej podejrzliwa, zmienia się w krainę łagodności. Kobieta, która czuje się piękna w jego oczach, jest z pewnością wytrawniejszą kochanką; dumna ze swojego ciała, tak uwielbianego przez partnera, będzie umiała się nim pewniej i śmielej posługiwać, uchylając bramy coraz większych rozkoszy. Czyż to nie w męskim interesie?
U białych głów pospolite, że rade wiele rządzą.
