Kobiety zwykle poddają się nie dlatego, że są zmęczone, ale dlatego, że czują się niedoceniane.
Gdzie baba, tam i pchły.
Nie jestem smutną, pokorną, szarą myszką, która wierzy, że jej jedyną rolą na tym świecie jest siedzenie cicho i bycie ładną. Jestem silna. Jestem niezależna. Jestem kobietą.
Kaliszanka ładna, zgrabna, ale leniwa.
I pamiętaj, że jesteś piękna. Bo masz w sobie tę wyjątkowość, talent i serce. I mimo że czasem rozsypujesz się na drobne kawałki, to i tak jesteś piękna. Bo każda łza jest oznaką wrażliwości, emocji. Nieważne, że czasem krzyczysz do lustra, tupiesz nogą, gryziesz dolną wargę do krwi. Nieważne, że posolisz herbatę przez pomyłkę. Niedoskonałość sprawia, że kocha się jeszcze bardziej i pomimo.
Kobieta ma siłę, której sama często nie dostrzega. Potrafi stawić czoła burzom, wychować dzieci, zbudować dom, prowadzić biznes. I robi to wszystko z uśmiechem na twarzy. Kiedy pada, zbiera swoje siły i idzie dalej. Jest o wiele silniejsza, niż mogłoby się wydawać.
Natura kobieca jest jak morze: z jednej strony poddaje się najsłabszemu, najcichszemu naciskowi, z drugiej - dźwiga najcięższe ciężary.
Kobieta zakwita w samym dojrzewaniu, a spełnienie jest piękne i silne, tak jak ona sama. Jest to szczególne piękno, które emanuje od dwóch stron, zarówno zewnętrznej, jak i wewnętrznej, stając się pełnym spełnieniem.
Kobieta, która nie prosi o nic, zasługuje na wszystko. Tylko silna kobieta potrafi przejść przez piekło z podniesionym czołem i z jakimś dziwnym uporem, który nakazuje jej nie poddawać się mimo wszystko.
Kobieta ma tyle siły, ile jej damy. Kiedy jest zadowolona, raduje się jak małe dziecko. Kiedy jest smutna, tonie w żałości. Kiedy jest zła, nie ma na niej mocnych. Ale bez względu na to, kim jest i czym się zajmuje, zawsze potrafi znaleźć czas dla tych, na których jej najbardziej zależy.
