Każdemu wolno płakać po swojej babie, jak mu się chce.
Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na wstępie zdradza rozwiązanie.
Być kobietą to nie tylko nosić sukienki. To przede wszystkim urodzić się, przetrwać. Trzeba znaleźć siłę, by się mężczyzną stać. Wreszcie trzeba umieć się konieczności dostosować.
Nie nadawałam się na kobietę drugiego planu, na bycie w cieniu. Ale zakochana kobieta przestaje zwracać uwagę na wiele rzeczy, nawet na to.
Co to jest zła kobieta? Jest to taki rodzaj kobiety, która się nie sprzykrzy.
Kobieta szuka bezpieczeństwa w mężczyźnie, mężczyzna szuka ukojenia w kobiecie. Kobieta jest natura, mężczyzna jest kulturą. Natura dla kultury jest niezrozumiała, kultura dla natury jest bezużyteczna.
Nieodpowiedzialność to zakazane luksusy dla kobiety. Musi ona zawsze myśleć o przyszłości, bo ma do wychowania dzieci, które są przyszłością.
Choć kobiety są aniołami, małżeństwo jest jednak diabłem.
Kto lubi ubierać kobietki, tego one nierzadko za to rozbierają.
My, dobre kobiety, mamy najgorzej. Puszczamy w niepamięć najprzykrzejsze słowa i zachowania. Wybaczamy, choć nie powinnyśmy. Dajemy kolejne szanse. Poświęcamy swój czas. Najczęściej dla osób, które na to w ogóle nie zasługują.
