Kobieta nie jest dla tego świata, ale dla tego, do którego dąży. Ona nie leży w naturze i prawie, ale jest przed nimi. Ona stanowi przyszłość, popęd ku przyszłości, tęsknotę za przyszłością.
Kobieta doprawia lwi pazur dowcipem, orle skrzydlo - czułością, węży jad - mądrością, a diamentowy pancerz - miłością. Wszystko na świecie dostaje piękniejszy kształt w dłoniach kobiety.
Nie masz kobiety, której by złe nie skusiło.
I pamiętaj, że jesteś piękna. Bo masz w sobie tę wyjątkowość, talent i serce. I mimo że czasem rozsypujesz się na drobne kawałki, to i tak jesteś piękna. Bo każda łza jest oznaką wrażliwości, emocji. Nieważne, że czasem krzyczysz do lustra, tupiesz nogą, gryziesz dolną wargę do krwi. Nieważne, że posolisz herbatę przez pomyłkę. Niedoskonałość sprawia, że kocha się jeszcze bardziej i pomimo.
A teraz wstań, zrób najlepszy makijaż jaki potrafisz i nie waż się pokazać nikomu, że coś Cię rozpie**ala od środka.
Kto na gorącą kobietę dmucha - ten się na zimnej sparzy.
Kobieta jest jak herbata w teabagu. Nie wiesz, jak silna jest, dopóki nie trafi do gorącej wody. Ale kiedy jest w gorącej wodzie, zaczyna swój prawdziwy proces transformacji i udowadnia swoją prawdziwą siłę.
Nie mierzę siły kobiety liczbą mężczyzn, których jest w stanie pokonać, ale tym, jak potrafi stać sama, nie walczyć.
Księdzu, pijanemu, wariatowi i kobiecie zawsze ustąp.
Każda walka ma swój koniec. Czasami ty też musisz przestać walczyć. Nie z powodu dumy, lecz z szacunku do samej siebie. Niech teraz ktoś zawalczy o ciebie. Przestań być dla kogoś. Zacznij być dla siebie. Doceń siebie za to kim jesteś.
