Pewien mąż tak kochał swą ...

 Nie lubię ludzi, mężczyzn też nie. Używam ich czasem, ale nie lubię.

 Mężczyzna jest jak pociąg: jedzie naprzód, będzie dotrzymywał rozkładu jazdy, będzie jeździł, tylko musi mieć w wagonach paliwo, czyli obiecywanie, że jest potrzebny, ważny, dobry, że bez niego nie da rady, że jest kochany.

 Człowiek jest mężczyzną dopiero wtedy, gdy potrafi stawić czoło trudnościom, nie uciekając od nich, ale stając do walki. To nie siła mięśni definiuje prawdziwe męstwo, ale siła charakteru, determinacja i odwaga.

 Zdarza się ON. Ten przeznaczony. Ten, dla którego będziesz najważniejsza. Poznać go bardzo łatwo. To on cię będzie szukał. To on nie pozwoli ci odejść bez adresu, telefonu, komórki, znajomości twoich ulubionych kwiatów, kolorów, książek, filmów... To on cię odnajdzie, napisze, mimo że nie lubi pisać, przyjedzie - mimo deszczu... Jeśli cię nie będzie w domu rano, złapie cię wieczorem. Jeśli nie zastanie cię wieczorem, spróbuje rano. Albo w południe. Będzie pisał listy i będzie tęsknił. Nie pozwoli ci zniknąć. A jeśli już się tak zdarzy, że przewrócisz mu w głowie kompletnie, ale umkniesz mu, niepewna swoich uczuć, a on dopiero po rozstaniu zorientuje się, że warto to coś, co między wami się wydarzyło, pielęgnować - odnajdzie cię na sto procent!

 Język kobiety jest krótki, ale rani mężczyznę bardzo głęboko.

 Chłop wie, czego chce, szlachcic wie tylko, czego nie chce, i to nie zawsze.

 Mężczyźni w ogóle nie umieją płakać.

 Choćby mądry mężczyzna posiadł wszelką wiedzę świata, nie stanie się mędrkiem dopóki nie nauczy się, że nie wszystko co wie, powinien mówić. Moc mężczyzny nie zależy od siły jego mięśni, ale od siły jego charakteru.

 Nie ma większej siły przeciwko złu na świecie niż miłość mężczyzny i kobiety w małżeństwie.

 Mężczyźni często przeceniają to, co mają nieodkryte, a zaniżają to, co znaleźli. Dotyczy to prawie wszystkiego w życiu, ale szczególnie prawda to jest, jeśli chodzi o miłość.