Chłop stworzony do pracy, a ...

 Mężczyźni nie są jednkowi. Wielu mężczyzn powtarza błędy innych, nie mając odwagi, pomysłów na samodzielne. Wyjątek stanowią ci wielcy, którzy popełniają własne błędy.

 Męczyzna uważany za wielkiego to taki, który zna swe słabości i próbuje nad nimi zapanować, zamiast udawać sztuczny krążek na szklanej powierzchni nieskończoności.

 Kobieta ma tyle lat, na ile wygląda, mężczyzna - na ile się czuje.

 Mężczyźni ustanawiają prawa, kobiety zwyczaje.

 Mężczyzna to taki gatunek, który idzie przez życie z poczuciem, że coś w nim zawsze jest nie tak, bo ktoś inny jest lepszy, szybszy, sprytniejszy. To jest męska droga życia, to jest męska samotność.

 Prawdziwy mężczyzna nie szuka łatwych dróg. Osiąga swoje cele, niezależnie od trudności. Jest odważny, silny i zawsze gotów stawić czoła wyzwaniom.

 Nie jesteśmy tym, co wydajemy się otoczeniu; mamy w nas raczej wizje bożątko, które musi mieć swymi, poza tymi rzeczami do przemyślenia.

 Dobry mężczyzna nie jest prawdziwym mężczyzną, dopóki nie zrozumie i nie poczuje w głębi duszy bólu, który może przynieść kobieta.

 Mężczyźni także mają swoje problemy. Zbyt często są zmuszani do bycia twardymi, do wewnętrznego znieczulenia. W tym właśnie problem – mężczyźni nie płaczą, mężczyźni nie są słabi, mężczyźni nie przegrywają. A przecież mężczyźni też są ludźmi.

 Mężczyzna zawsze zapomina o przedmiocie pragnienia, ale nigdy nie zapomina o doznanych upokorzeniach. Miłość dla mężczyzny to tylko część życia, dla kobiety to istota życia.