Głuchy mąż i ślepa żona ...

 Mężczyzna jest istotą, która nie wiem dlaczego, ale bardzo nie lubi zmian, choć sam niejednokrotnie do nich dąży. Ale kiedy już osiągnie to, co chciał, wówczas na każdą zmianę reaguje wyjątkowym zdziwieniem i często negatywną postawą.

 Mężczyźni dorastają, ucząc się, że muszą być silni, że nie mogą okazywać swoich uczuć, że muszą zawsze kontrolować sytuację. To ciężkie brzemię do dźwignięcia.

 Mężczyzna, niezależnie od tego, jak bardzo jest zakochany, zawsze będzie pragnął czegoś więcej niż tylko miłości. Potrzebuje czuć się niezależny, swobodny, mocny i samodzielny - to jego natura.

 Wszak los uderzał ją zawsze właśnie wtedy, kiedy mu zawierzyła.

 Brakuje mi jej. Nawet gdybyśmy nic do siebie nie mówili, gdyby dalej spała, chciałbym siedzieć tam przy niej.

 Mężczyzna zawsze pamięta o swojej pierwotnej naturze, zawsze jest w nim coś z chłopca. Bez względu na to, jakie odpowiedzialności na niego nałożono, zawsze jest w nim coś z wolnego ducha, który nie pozwoli na zbyt duże skrępowanie. Potrzebuje swojego czasu, swojej przestrzeni, swoich zabawek.

 Mężczyzna jest silny nie przez ilość błonników mięśniowych, ale przez dzielność swego serca. Jest mężem nie przez muskularny wygląd, ale przez męstwo jego duszy.

 Jakże często rodzice ni znają własnych dzieci.

 Kobieta młoda, mąż stary - pewne w domu swary.

 Kiedy umiera mężczyzna, ostatnie co przestaje się ruszać to serce. Kiedy umiera kobieta - język.