Natura nie zna trwałości w stosunku mężczyzny i kobiety.

 Mężczyzna jest jak owoc. Pierwsza jego część jest niedojrzała, druga dojrzała, a potem gnije. I trzeba umieć zebrać owoc w tym krótkim momencie dojrzałości.

 Zachowanie zołzy pozwala mężczyźnie
zrozumieć bez słów, że ona nie postawi
krzyżyka na swoim życiu po to, żeby go zadowolić.

 Mężczyźna zawsze zapomina o tym, co mu powiedziano, kiedy był pijany. Nie wyjdzie tego, czego nie chce pamiętać, a to, co chce zapamiętać, nigdy nie zapomni.

 Mężczyzna jest silny nie przez liczne konflikty, które wygrał, ale przez liczne burze, których stawił czoła. Jego prawdziwa siła leży nie w zmienianiu świata na siłę, ale w kształtowaniu swojego charakteru i szacunku dla innych.

 Mężczyzna zawsze powie praktycznie tego, co myśli. Nie zrozumiesz tego, bo oczekujesz podtekstów, które są tylko w twojej głowie.

 Każdy mężczyzna, niezależnie od zawodu, którą wykonywał, musi kierować się zasadami honoru i sprawiedliwości. Powinien być nie tylko silny, ale także mądry, rozważny i uczciwy. To, co zdecyduje o jego roli w społeczeństwie, to nie fizyczne umiejętności, ale cechy charakteru.

 Mężczyzna uważa, że wie, ale kobieta wie lepiej.

 Mężczyzna jest zawsze i wszędzie mężczyzną. Mężczyzna to stan umysłu. To smugi zgasłego słońca na twarzy, to przebłysk iskry w oku, to niewstrzymana siła w dłoni. To bycie przygotowanym, by stawić czoła każdemu wyzwaniu, niezależnie od przeznaczenia.

 Mężczyźna zawsze marzy, by być pierwszym. Pierwszym w miłości, pierwszym w pracy, pierwszym w osiągnięciach. Ale jesteśmy dopiero wtedy mężczyznami, kiedy potrafimy przyznać się do swoich błędów.

 Mężczyzna, który nie zna własnej historii, jest jak dziecko. Nie wie, dokąd idzie, skąd przyszedł i kim jest.